چطور سبزی بکاریم؟

Image and video hosting by TinyPic" />

کاشت سبزی در آپارتمان هم امکان پذیر است؛ بذر هر نوع سبزی (تره، شاهی، شنبلیله، ریحان، جعفری، گوجه‌فرنگی، فلفل رنگی، حتی کدو و بادمجان) را در هر زمان و هر فصلی می‌توان در آپارتمان (چه در بسترهای خاکی و چه غیرخاکی) کاشت و از خوردن آن لذت برد.



ابزار مورد نیاز

بذر، خاک استاندارد، گلدان مناسب، دستکش، آبپاش کوچک، بیلچه و الک تنها ابزارهای کاشت سبزی در آپارتمان هستند.
نکته مهم این است که در انتخاب بذر مناسب و خاک استاندارد از راهنمایی فروشندگان محصولات کشاورزی استفاده کنید تا با مرور زمان قدرت تشخیص آنها را به دست آورید و در واقع خودتان باغبان خبره‌ای شوید.


پس از انتخاب بذر مناسب و استاندارد؛‌ یعنی بذر اصلاح‌شده‌ای که روی پایه مادری رسیده باشد؛ بذرها را روز قبل از کاشت در آب ولرم می‌ریزیم و بین ۸ ساعت تا سه روز مجازیم آنها را در آب نگه داریم تا متورم شوند. روش دیگر آن در شکل نشان داده شده و آن قرار دادن بذور بر روی کاغذ مرطوب است پس از جوانه زدن اولیه میتوان آنها را به خاک منتقل کرد.


خاک مناسبی را انتخاب و الک می‌کنیم و به ارتفاع حداقل ۱۵ سانتی‌متر در یک گلدان که زهکش داشته باشد می‌ریزیم.


بذرها را از آب خارج و به روی یک پارچه یا روزنامه قدیمی منتقل می‌کنیم تا نم آنها گرفته شود.


سطح خاک را می‌کوبیم و صاف می‌کنیم و بذرها را به صورت فاصله‌دار روی سطح خاک می‌پاشیم و روی بذرها را با کمی خاک می‌پوشانیم اما دقت کنید که اگر سایز بذر دو میلی‌متر باشد، حداکثر دو میلی‌متر باید روی آن با خاک پوشانده شود.


سطح مقطع گلدان را با یک برگ روزنامه می‌پوشانیم تا بذرها دقیقا زیر روزنامه قرار بگیرند و با یک آبپاش کوچک و روزانه دو تا چهار بار روی روزنامه آب می‌ریزیم تا سطح آن کاملا خیس شود و گلدان را دو تا پنج روز در گرم‌ترین جای ممکن قرار می دهیم.


می‌توان گلدان آماده شده را دور از نور و در جای تاریک نگه داشت تا سبزی‌ها دو تا سه میلی‌متر رشد کنند و روزنامه آرام‌آرام بالا بیاید. سپس، روزنامه را برمی‌داریم و مستقیما به گیاه آب می‌دهیم و گلدان را در معرض نور قرار می‌دهیم. هر چه نور بیشتری به سبزی‌ها برسد؛ بهتر است. اگر چنین فضایی در آپارتمان نداشتیم، می‌توانیم از لامپ‌های فلورسنت استفاده کنیم.


بعد از گذشت حدود دو هفته به گیاه کود می‌دهیم و ترجیحا از کود طبیعی استفاده می‌کنیم اما اگر این کود در دسترس نبود، سراغ کودهای شیمیایی استاندارد می‌رویم. البته دوز مورد نیاز روی بسته این کودها نوشته شده است و جای نگرانی نیست. اگر تمام این مراحل به درستی انجام شود بعد از گذشت حدود دو هفته سبزی‌ها آماده خوردن می‌شوند اما توصیه می شود تا یکی دو بار این سبزی‌ها (به ویژه تره) را نخورید و با قیچی آنها را بچینید تا پایه آنها قوی‌تر شود.


برای جلوگیری از آفت زدن گیاهان هر از چند گاهی باید مقداری آب را با الکل مخلوط کنیم و به جای سم، روی سبزی‌ها بپاشیم. حتی اگر سبزی‌های ما مورد حمله شته‌ها قرار گرفته باشند با این کار، از بین می‌روند. از طرف دیگر، چون طی مراحل رشد از هیچ سمی هم استفاده نمی‌کنیم، سبزیجات کاملا ارگانیک (طبیعی) هستند.


راه‌ دیگر برای پیشگیری از آفت‌زدگی آن است که، یک گلدان گیاه جعفری یا همیشه‌بهار را کنار گلدان سبزیجات خود بگذاریم. با این روش تا ۶۰ درصد از بیمار شدن گیاه و حمله شته‌ها کاسته می‌شود. حتی پژوهش‌های علمی نشان می‌دهد که موزیک هم می‌تواند تاثیر به سزایی بر سلامت گیاهان و جلوگیری از برخی آفت‌های آنها داشته باشد.


همه سبزی‌ها را می‌توان در فصل بهار کاشت و بسیار خوب هم رشد می‌کنند اما گاهی نحوه نگهداری و تغذیه خاک آنها با هم متفاوت است. مثلا گوجه‌فرنگی برای رسیدن (در مقایسه با گیاهان دیگر) به مواد غذایی بیشتری نیاز دارد و باید هفته‌ای دو بار به گوجه‌فرنگی کود بدهیم و هنگامی که گوجه‌ها نشاء شدند و چهار تا پنج سانتی‌متر رشد کردند باید به گلدان بزرگی منتقل شوند زیرا ریشه آنها قوی می‌شود و هر چه گلدان بزرگ‌تر باشد، بیشتر هم میوه می‌دهد. در مورد فلفل‌ هم دقیقا همین‌طور است.

استفاده از کود، موجب آلودگی سبزی می‌شود؟

در واقع کود، تغذیه گیاه است اما لازم نیست که حتما از کودهای شیمیایی استفاده کنیم. بعد از الک کردن خاک، مقداری زغال در خاک بریزید تا وجود کربن مانع از بیمار شدن گیاه شود. حتی تفاله خشک‌شده چای، پودر استخوان و خاکستر چوب هم جزء کودهای ارگانیک محسوب می‌شوند.

سبزی‌کاری در آپارتمان بسیار کم‌هزینه است اما نکته قابل توجه این است که با این روش هم لذت می‌برید و هم سبزی کاملا سالم، بهداشتی و ارگانیک می‌خورید.

هنگام خرید بذر سبزیجات هم به خاطر داشته باشید که نعناع و پونه، بذر ندارند و باید آنها را از سبزی‌فروشی بخرید و بعد از ریشه‌دار کردن در خاک بکارید.

منابع: ویکی هاو & پی هاو

چطور انار بکاریم؟

Image and video hosting by TinyPic 

انار با نام علمی (punica granatum) بومی آسیا است که در اکثر نقاط دنیا کشت میشود. 

این درخت نه تنها برای میوه هایش بلکه برای شکوفه های زیبایش و شاخ و برگ جذابش در اکثر باغها کاشته میشود.

 این گیاه سرما را نمی تواند تحمل کند و در جاهایی که زمستان سردی دارند در گلدان کاشته میشود.

مراحل کار:

هرگونه گوشت سفید آن را از دانه هایش جدا کنید.

گلدانی را برای جوانه زدن دانه ها در نظر بگیرید و دو سوم آن را با خاک گلدان پر کنید.

در هر گلدان 3 سوراخ ایجاد کنید و با فاصله 3 سانتی متر از هم آنها را بکارید.

هر دانه باید در دو برابر طول خود در عمق کاشته شود و روی آن را باید با خاک باغچه پر کنید.

آبیاری نیاید زیاد باشد فقط در حد مرطوب شدن خاک انجام میشود.

گلدانها را در گلخانه ای آفتابگیر در در دمای 20 درجه نگه داری کنید.

حدود 6 هفته جوانه زنی بذور به طول می انجامد.

هنگامی که به 8 سانتی متری رسیدند آنها را نتک کنید و از 3 جوانه 2 تای ضعیف تر را بکنید.

تا هنگامی که به طول 30 سانتی متری رسیدند آنها را در همین گلدانها نگه دارید .

در بهار یا در تابستان آنها را میتوانیذ به باغ منتقل کنید.

در باغ در محلی که آفتابگیر باشد بکارید زیرا در صورتی این درخت میوه خواهد داد که نور کافی به آن برسد.

بهتر است در محل پناه کاشته شود تا از گزند بادهای سرد بدور باشد.

خاک این درخت باید زهکشی شده باشد زیرا این گیاه در خاکهای سنگین و غرقاب تاب نمی آورد.

آبیاری باید در حد متوسط باشد ولی هنگامی که به میوه میرود میتوانید میزان آبیاری را زیاد کنید.